در مطالعه‌ی روش تبلیغی رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله)، چیزی که بیش از همه توجّه من را به خودش جلب کرد، توجّه بالای ایشان، بر خنثی‌سازی تبلیغات دشمن بود. به طوری که بارها ایشان برخاموش‌سازی جریان رسانه‌ای کفار و منافقین تاکید می‌کنند امّا بر تولید رسانه‌ای تاکید نمی‌کنند. به عبارت دیگر، رویکرد ایشان، بیشتر سلبی بود تا ایجابی. برای مثال:
در مکّه، مسخره‌کنندگان برجسته را نفرین می‌کنند تا بمیرند. [1]
در مدینه، به حسّان بن ثابت دستور می‌دهند که میزبانان کعب بن اشرف[2] را هجو کند تا به مدینه برگردد.[3]
زمینه‌های هجو یهودیان و منافقان را از بین می‌بردند، مانند قضیه‌ی تغییر قبله به سمت مکّه، قضیه‌ی واژه‌ی راعنا که مسلمین به کار می‌بردند، قضیه‌ی اخراج منافقین از مسجد و . .[4]
[1] موسوعة التاریخ الاسلامی، ج 1 ، ص 429 تا 444
[2] فردی یهودی که به مکّه رفت و مسلمین را هجو کرد.
[3] همان، ص 447تا450
[4] همان، جلد 2، از ابتدای کتاب تا ص 172
درباره این سایت